Ken jij Aiko Gommers al? Neen? Shame on you! Zij is de voormalige wereldkampioene pumptrack. Wat dat juist is en hoe ze aan die regenboogtrui kwam, legt ze ons graag uit. Sit back, relax & lees verder.
Amper 17 en in het dagelijkse leven op de schoolbanken in Aarschot, waar ze sportwetenschappen studeert. Het is ook daar dat haar liefde voor de BMX ontstond, met een parcours vlak naast de school, kon dat moeilijk anders. Amper 5 was ze toen ze voor het eerst van de discipline proefde en het liet haar niet meer los. Integendeel, de adrenaline en het publiek drijven haar naar meer.
Aiko, vertel eens hoe vaak je als 17-jarige traint en wat je zoal doet?
Aiko: “Ik probeer toch elke dag iets te doen, de ene dag is dat sprinten op de fiets, dan weer trainen op het parcours of in de gym. Het is een mix van kracht, interval, uithouding en techniek.”
Je rijdt voor een Amerikaans team, hoe kwamen ze bij jou terecht?
Aiko: “Inderdaad, ik kom uit voor het Supercross Factory Team. Ik reed al drie jaar op fietsen van dat merk en via social media ontdekten ze dat. Ik zei hen dat ook m’n tweelingzus fietst en zo ging de bal aan het rollen en maken we nu beiden deel uit van het team. Dit jaar zouden we normaal naar Amerika gaan voor een grote wedstrijd, maar door corona kon dat jammer genoeg niet. Hopelijk volgend jaar wel!”
Je haalt het al aan, je hebt een tweelingzus, die bovendien ook aardig uit de voeten kan met een BMX. Werkt dat motiverend of zijn jullie toch eerder concurrentes van elkaar?
Aiko: “Soms motiverend, soms ook niet… Meestal steunen we elkaar, we doen ook alles samen. Het is leuk om iemand aan m’n zijde te hebben die me door en door kent. Al maken we ook wel eens ruzie.”
Leuke vibe in nationale ploeg
Als juniore maak je nu ook deel uit van de nationale ploeg. Hoe is de dynamiek binnen het team?
Aiko: “Het is echt een leuke vibe. Tof om een vaste groep te hebben, waar je elkaar beter leert kennen en eigenlijk vrienden wordt. Door elkaar voor de grap te challengen, halen we het beste in elkaar naar boven. Als de slechtste een ijsje of een drankje moet betalen, kan je al eens extra je best doen. Ook met de bondscoach heb ik een goed contact. Ik train niet altijd mee met de nationale ploeg, maar daar maken we goede afspraken over.”
Natuurlijk willen we ook graag weten wat jouw favoriete parcoursen zijn?
Aiko: “In België is dat Zolder en indoor is dat Manchester (UK), daar ga ik in de vakanties wel eens heen om te trainen.”
De stap van BMX naar pumptrack is niet groot, dus tijd om het te hebben over Aiko’s regenboogtrui en de weg ernaartoe.
Aiko, hoe kwam je erbij om deel te nemen aan de kwalificaties van het WK pumptrack?
Aiko: “Enkele BMX-vrienden die er vorig jaar bij waren, zeiden dat het echt de moeite was en toen ik zag dat het in Brussel was, schreef ik me zonder aarzelen in. Echt voorbereiden deed ik niet, daags voordien ging ik er eens rijden. Als BMX piloot heb je sowieso aanleg voor pumptrack. Je rijdt op dezelfde fiets, maar wel op flats (platte pedalen, zonder clips). Tot 12 jaar zijn we dat verplicht in het BMX, dus ook dat was ik al gewoon.”
Leg ons eens uit wat pumptrack juist is?
Aiko: “Een pumptrack is een al dan niet geasfalteerd circuit met jumps en kombochten. Bedoeling is dat je met een aanloop snelheid opbouwt tot de startstreep waar je tijd begint te lopen. Je moet dan zo snel mogelijk terug naar de streep door je fiets te liften, te manuallen en te springen. Tijdens een wedstrijd heb je kwalificaties waar je om ter snelst je rondjes afwerkt, in Brussel waren dat er 2. De 8 snelste tijden gaan door naar de knock out fases. Daarin vertrek je elk van een kant en werk je naar het midden toe. Degene die snelst in het midden is, wint. Zo gaat het tot in de finale. Die ik in Brussel won van Elke Vanhoof. M’n zus finishte derde.”
Hoe was je eerste kennismaking met de discipline in Brussel?
Aiko: “Echt plezant, er heerste niet echt een wedstrijd vibe, het draaide rond plezier maken en nieuwe mensen leren kennen. Toch wou ik me ook goed concentreren, om een zo goed mogelijk resultaat te rijden. Toen ik zag dat er toch wel wat goede Franse rijders waren afgezakt naar Brussel, dacht ik niet meteen aan winnen. Maar tijdens de wedstrijd merkte ik al snel dat ik sneller was en groeide het vertrouwen. Leuk dat ik het dan ook kon afmaken en me zo kon plaatsen voor het WK in Lissabon. De winnaar kreeg bovendien de reis betaald!”
Het vliegtuig in richting Portugal dan! Hoe regelde je dat op school?
Aiko: “Op school steunen ze me, zolang ik mijn schoolwerk goed doe en m’n punten er niet onder lijden. Een WK is sowieso een unieke ervaring, dus ze stonden erachter.”
Mijn Instagram ontplofte!
Een WK is een unieke ervaring, zeg je, loste Lissabon die verwachten ook in?
Aiko: “Absoluut, het was één van de mooiste weken ooit! Redbull Portugal organiseerde tal van activiteiten voor ons, zoals boottochtjes en surfen. Uiteraard gingen we ook veel fietsen op de pumptrack. Die was bovendien veel langer en technischer dan die in Brussel. Zaak om goed geconcentreerd te zijn en geen fouten te maken.”
“Overdonderd liep ik door de mensen naar het podium, iedereen wou een foto!” - Aiko Gommers
Het enthousiasme spat eraf bij Aiko en ze gaat door: “Zenuwachtig was ik niet, ik ging de kwalificatie rijden en wel zien waar ik uitkwam en dat was zowaar op de tweede plek. Voor de grote finale was het nog wel spannend, want die reed ik tegen de wereldkampioene van vorig jaar, de Amerikaanse Payton Ridenour. Ik had dus wel een beetje gezonde stress, of noem het de adrenaline om te winnen. Payton is bovendien één van m’n beste vriendinnen, dus ik had het haar ook wel gegund. We waren al de hele week samen.
Maar er kan er maar eentje winnen, en ik ben keiblij dat ik dat was! Een beetje overdonderd liep ik door de mensen naar het podium, iedereen wou een foto. Na die regenboogtrui ontplofte mijn Instagram. Heel veel goede rijders feliciteerden me, ook de wereldkampioen bij de mannen, Eddy Clerte.”
Al dat enthousiasme, Aiko, ik vermoed dus dat er een vervolg komt?
Aiko: “Ja, hoor, ik ga dit proberen elk jaar mee te pikken. Dan maak ik wel plaats in mijn wedstrijdkalender.”
Heb je tot slot nog tips voor beginnende BMX en pumptrack rijders?
Aiko: “Naast het juiste materiaal is dat vooral de wil om het te doen. Geef niet op, want het is niet altijd even gemakkelijk. Dat juiste materiaal is een goede BMX, een integraal helm en knie- en elleboogbescherming. Op de pumptrack is dat niet verplicht, doch geen overbodige luxe.”
De originele reportage van Belgian Cycling en de bijhorende video bekijk je hier.
